Rozsądek jest bezlitosny:

Zwierzęta na ogół żyją krócej niż ludzie i nie wolno o tym zapominać.

Szesnaście i pół roku to bardzo dużo, nawet dla tak niewielkiego pieska jak jamnik.

To długie życie – mam nadzieję, że ona też tak uważała – było naprawdę udane, ciekawe, spędzone w otoczeniu kochających ludzi. A mogło trwać bardzo krótko, skoro trafiła do nas jako czterodniowy noworodek, uratowany przed uśpieniem.

Choć nie ominęły jej różne choroby, przypadłości i dolegliwości, do samego końca zachowała ogólną sprawność i nienajgorszą jak na swój wiek formę.

Załamanie było nagłe, a końcowe cierpienie trwało bardzo krótko.

Była zwierzęciem – nie miała planów na przyszłość, nie żałowała odchodzącej przeszłości.

Jasne. Pewnie. Super.
Ale co z tego, skoro jej tak bardzo nie ma!